...
"Gökyüzü içimizde,
dilimizde türküler.
Yürekleri coşturur,
bu deyişler, maniler.
Çekilen bunca emek,
ağlamak, gülümsemek,
amacımız hep aynı,
insana insan demek…
Ne din, ne dil ayırsın,
insanı birbirinden…
Sussun bütün silahlar,
susuversin aniden…
Haydi; eller birleşsin,
kardeşlik halayında…
Yürekler kenetlensin,
yarının şafağında…
Barışa halay dursun,
bütün kızlar, erkekler;
Doğu-Batı demeden,
kenetlensin bilekler…
Elini uzat bana,
güzel gün geri gelsin…
Barış sözcükleriyle,
bu dünya temizlensin…
Haydi; eller birleşsin,
kardeşlik halayında…
Yürekler kenetlensin,
yarının şafağında…
Kardeşliktir, barıştır;
insana yakışan şey…
Herkes kardeş olacak…
Güneş yine doğacak!"
Ne guzel dile getirmis Zulfu Livaneli... Yuregine, kalemine saglik.
No comments:
Post a Comment